Polyacrylamide(PAM) kan gewoonlijk worden geclassificeerd in anionisch, kationisch en niet-ionisch, afhankelijk van het ionentype. Het wordt voornamelijk gebruikt voor uitvlokking bij waterbehandeling. Bij het kiezen kunnen verschillende soorten afvalwater verschillende soorten kiezen. U moet de juiste PAM kiezen op basis van de kenmerken van uw rioolwater. Tegelijkertijd moet u ook duidelijk maken in welk proces het polyacrylamide wordt toegevoegd en welk doel u ermee wilt bereiken.
De technische indicatoren van polyacrylamide omvatten over het algemeen het molecuulgewicht, de hydrolysegraad, ioniciteit, viscositeit, restmonomeergehalte, enz. Deze indicatoren moeten worden verduidelijkt op basis van het afvalwater dat u behandelt.
1. Molecuulgewicht/viscositeit
Polyacrylamide heeft verschillende molecuulgewichten, van laag tot zeer hoog. Het molecuulgewicht beïnvloedt de prestaties van polymeren in verschillende toepassingen. Polyacrylamide met een hoog molecuulgewicht is gewoonlijk effectiever in het uitvlokproces omdat de polymeerketens ervan langer zijn en meer deeltjes met elkaar kunnen verbinden.
De viscositeit van PAM-oplossing is zeer hoog. Wanneer de ionisatie stabiel is, geldt: hoe groter het molecuulgewicht van polyacrylamide, hoe groter de viscositeit van de oplossing. Dit komt omdat de macromoleculaire keten van polyacrylamide lang en dun is en de weerstand tegen beweging in de oplossing erg groot is.
2. Mate van hydrolyse en ioniciteit
De ioniciteit van PAM heeft een grote invloed op het gebruikseffect, maar de geschikte waarde hangt af van het type en de aard van het behandelde materiaal, en er zijn verschillende optimale waarden in verschillende situaties. Wanneer de ionsterkte van het behandelde materiaal hoog is (meer anorganische stof), moet de ioniciteit van het gebruikte PAM hoger zijn, anders moet deze lager zijn. Over het algemeen wordt de aniongraad de hydrolysegraad genoemd, en de ionengraad doorgaans de kationgraad.
Hoe polyacrylamide te kiezenhangt af van de concentratie van colloïden en zwevende stoffen in water. Hoe kiest u, nadat u de bovenstaande indicatoren heeft begrepen, een geschikte PAM?
1. Begrijp de bron van rioolwater
Ten eerste moeten we de bron, de aard, de samenstelling, het vastestofgehalte enz. van het slib begrijpen.
Over het algemeen wordt kationisch polyacrylamide gebruikt om organisch slib te behandelen, en anionisch polyacrylamide wordt gebruikt om anorganisch slib te behandelen. Wanneer de pH hoog is, mag kationisch polyacrylamide niet worden gebruikt, en wanneer mag anionisch polyacrylamide niet worden gebruikt. De sterke zuurgraad maakt het gebruik van anionisch polyacrylamide ongeschikt. Wanneer het vastestofgehalte van het slib hoog is, is de gebruikte hoeveelheid polyacrylamide groot.
2. Selectie van ioniciteit
Voor slib dat tijdens de rioolwaterzuivering moet worden gedroogd, kunt u door middel van kleine experimenten flocculanten met verschillende ioniciteit selecteren om het meest geschikte polyacrylamide te selecteren, dat het beste uitvlokeffect kan bereiken en de dosering kan minimaliseren, waardoor kosten worden bespaard.
3. Selectie van het molecuulgewicht
Over het algemeen geldt dat hoe hoger het molecuulgewicht van polyacrylamideproducten, hoe groter de viscositeit, maar bij gebruik, hoe hoger het molecuulgewicht van het product, hoe beter het gebruikseffect. Bij specifiek gebruik moet het juiste molecuulgewicht van polyacrylamide worden bepaald op basis van de daadwerkelijke toepassingsindustrie, waterkwaliteit en behandelingsapparatuur.
Wanneer u PAM voor de eerste keer koopt en gebruikt, is het raadzaam om de specifieke situatie van het rioolwater door te geven aan de fabrikant van het vlokmiddel. Wij zullen u dan een geschikter producttype aanbevelen. En stuur monsters om te testen. Als u veel ervaring heeft met uw rioolwaterzuivering, kunt u ons uw specifieke vereisten, toepassingsgebieden en processen vertellen, of ons direct de PAM-monsters geven die u momenteel gebruikt, en wij zullen u matchen met het juiste polyacrylamide.
Posttijd: 15 juli 2024